สวัสดีคะ พบกันอีกครั้งนะคะ สำหรับวันนี้พี่อยากยกความใฝ่ฝัน ที่หลายๆคน อาจจะเคยมีตอนที่คิดจะเรียนที่ออสเตรเลียใหม่ๆ อยากรู้ไหมว่าหลายๆ คนใฝ่ฝันว่าอะไร.....
“เมื่อเรียนจบแล้ว จะลองหางานทำที่ออสเตรเลียดู แล้วจะทำสักสองสามปีหาประสบการณ์แล้วค่อยกลับไทย”
“เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย หาประสบการณ์ไปเรื่อยๆ จะได้เขียนใน Resume’ สวยๆ หางานทำง่ายๆ เวลากลับไทย”
“ถ้าได้งานทำทีออสฯ ก็จะทำงานและอยู่ต่อเลยก็ได้นะ เพราะเงินเดือนที่ออสฯ ดีกว่าเมืองไทยหลายเท่าเลย อีกอย่างมองดูดีกว่า ที่ได้ทำงานเมืองนอก”
เฮ้อ... ความฝันมักจะส๊วย สวย จริงไหม
แต่..... ความเป็นจริง...
สมัครงานที่ไหนเขาก็ไม่ค่อยรับ เพราะไม่มีประสบการณ์ ภาษาก็ไม่ดี บริษัทใหญ่ๆ ไม่ตอบกลับมาเลยสักแห่ง ทำไงดี?
ทำยังไงถึงจะหางานทำให้ตรงกับที่จบมาได้นะ ทั้งๆที่ก็มีวุฒิ แต่ทำไมไม่มีใครเรียกเลย?
สัมภาษณ์งานแต่ละแห่ง ก็ถามถึงแต่ประสบการณ์อย่างเดียว เนื่องจากเราเรียนอย่างเดียวไม่ได้ทำงานตรงตามสาขา และก็พึ่งเรียนจบ ยังไม่มีประสบการณ์จากที่ไหนเลย จะเอาอะไรมากรอกดี?
OMG !!!!!
และ สรุปก็คือ...
ทำงานร้านอาหาร ล้างจาน ทำแกง ทำอองเทร์ แต่เรียน Engineer เรียน Business จะเอาไปใส่ Resume’ ก็ยังไงอยู่..
วันทั้งวันทำงานอยู่แต่ในครัว นี่แหละ ที่เรียนมาไม่ได้ใช้เล้ย ภาษาที่เคยมีก็ดูทีท่าจะไม่พัฒนาเลย นี่เราจะต้องทำงานร้านอาหารต่อไปหรือเปล่า?”
พี่ก็อยากจะบอกว่ามันก็เป็นแบบนี้แหละ ความฝันกับความจริงมักจะแตกต่างกันเสมอ ฝันไว้แล้วแต่ไม่ได้ลงมือทำ มันก็สวยตลอดแหละ แต่ถ้าเราลงมือทำก็จะรู้ว่าอันฝันสวยๆ ที่เรามีกว่าจะจริง มันก็ไม่ง่ายเลยจริงๆ
เพราะฉนั้น มันก็ไม่แปลกที่เราจะเห็นว่าความฝันและความจริงในออสเตรเลียมันดูแตกต่างกันสิ้นเชิง แต่เราเคยเอามาพิจารณากันไหมว่า การหางานทำในออสเตรเลีย ทำไมถึงหางานยาก และทำไมบริษัทดีๆ ถึงไม่ค่อยตอบรับ.......
ความจริง... การหางานทำในออสเตรเลียมันไม่ยากหรอกคะ แต่ว่าวัฒนธรรมในการศึกษาและการทำงานระหว่างเรากับออสเตรเลียต่างกันต่างหาก จึงทำให้คุณสมบัติของเราในการสมัครงานไม่เป็นที่ยอมรับของที่ออสเตรเลีย
คนที่ออสเตรเลียเขาไม่ได้นิยมที่จะเรียนจบสูงๆ แล้วค่อยหางานทำทีเดียว แต่ว่าเขาฝึกเด็กๆ ของเขาทำงานตั้งแต่ยังเด็กๆต่างหาก เคยสังเกตุไหมว่า พนักงานที่ร้าน fast food ต่างๆ เช่น Macdonald, KFC , Hungry Jack, etc. จะมีเด็กๆ ทำงานเต็มไปหมด..
เพราะว่าระบบการศึกษาที่ออสเตรเลียเขาเน้นให้เด็กนักเรียนในชั้นมัธยมจะต้องมีการฝึกทำงานด้วย ซึ่งจะเป็นงานอะไรก็ได้ แต่คุณต้องไปทำ และต้องมีนายจ้าง จะจ้างด้วยเงินหรือไม่ด้วยเงินก็ได้ เพื่อสอนให้เด็กของเขารู้จักการทำงานกับผู้อื่น ถ้าคนไหนทำงานดี เขาก็จะทำงานต่อไปเรื่อยๆ เท่าที่นายจ้างพอใจจะจ้าง แต่ถ้าคนไหนทำงานไม่ดี นายจ้างก็ต้องเขียนรายงานแจ้งผลการทำงานของเด็กให้กับโรงเรียน เด็กคนนั้นก็จะได้รับการปรับปรุง จากครูและผู้ปกครอง เพื่อช่วยกันแก้ไข และฝึกให้เขาพร้อมและเข้าใจในการทำงานและชีวิตการทำงานจริงๆ ดังนั้นออสซึ่ตัวน้อยๆ ซึ่งแค่จบมัธยม เขาจะก็มีประสบการณ์ในการทำงานมาอย่างดี พอเขาโตขึ้นก็จะมีประสบการณ์ในทำงานมาพอสมควร เพราะตอนที่เรียนมหาลัย เขาก็จะต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยแทบทุกคน เพราะพ่อแม่ที่นี่จะส่งลูกให้เรียนอย่างเก่งไม่เกินอายุ 18 ปี หลังจากนั้นแล้วเขาก็จะฝึกให้เด็กของเขาทำงานหาเงินเพื่อเลี้ยงตัวเองและจ่ายค่าเล่าเรียนเอง ซึ่งบางส่วนทางรัฐบาลจะมีเงินให้กู้เพื่อช่วยอีกทางหนึ่ง แต่ว่าค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน โดยส่วนใหญ่แล้วจะต้องทำงานหาเองทั้งนั้น พ่อแม่ไม่ส่งเสียแล้วคะ เพราะฉะนั้นทันทีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย เขาก็จะมีประสบการณ์ในการทำงานมาอย่างโชกโชน โดยตั้งแต่มัธยมจนถึงจบปริญญาก็มีประสบการณ์ 5-7 ปีเป็นอย่างต่ำ
แต่ของเราโดยส่วนใหญ่จะเรียนกันอย่างเดียว เพราะแค่เรียนอย่างเดียวก็แข่งกันเรียนไม่หวาดไม่ไหวแล้ว จะให้ไปทำงานด้วยเรียนไปด้วยก็คงหาได้น้อยคน บางคนที่ทางบ้านค่อนข้างมีฐานะ ทางบ้านก็สามารถส่งเสียจนเรียบจบสูงๆได้โดยไม่ต้องทำงาน เพราะฉะนั้น จึงมีหลายคนเรียนจนจบถึงปริญญาตรีแต่ยังไม่เคยทำงาน
พอเราสมัครงาน เขาถามว่าเคยทำอะไรมาบ้าง เราก็ตอบตามจริงว่าไม่เคย ดังนั้นถ้าเทียบกันคนที่ออสเตรเลียแล้วเราจึงค่อนข้างเสียเปรียบอยู่พอสมควรในเรื่องประสบการณ์ เพราะฉะนั้นจึงต้องหางานที่ง่ายที่สุดเอาไว้ก่อน เช่น งานร้านอาหาร ซึ่งไม่ต้องใช้ภาษามาก เพราะเราคุยกันรู้เรื่อง (ภาษาไทยเหมือนกัน) ไม่ต้องใช้ประสบการณ์ในการทำงานเท่าไหร่นัก (ฝึกกันได้ ไม่ยาก) แต่ก็ต้องได้ค่าแรงที่สมเหตุสมผล เฮ้อ...มันก็เป็นแบบนี้แหละ......
อ้าว...แล้วทีนี้...พี่จะให้หนูไปเอาประสบการณ์มาจากไหนหละคะ เรียนจบปุ๊บก็มาที่นี่ปั๊บ พอจะขอทำงานที่นี่เพื่อให้ได้ประสบการณ์ เขาก็ไม่รับอีก พอจะมีทางออกอย่างไรบ้าง...
อะอะอะ....วิธีแก้จริงๆก็มี แต่ถ้าอยากรู้ต้องขอเป็นฉบับหน้านะคะ... TO BE CONTINUE ค๊า...... สวัสดี...
อ่านต่อ... เดินเตะฝุ่น หางานในออสฯ ตอนที่ 2
